Δρομέας ταχύτητας.  Δρομέας αντοχής.  Αθλήτρια στο άλμα εις μήκος.  Φιλάνθρωπος.  Υπέρμαχος της προστασίας του περιβάλλοντος.  Ιδρύτρια του Team Para Atletiek Club. Παραολυμπιονίκης.

Η γέννηση ενός παιδιού με συγγενή ανωμαλία σε κάποιο άκρο (όταν δηλαδή το άκρο λείπει ή δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο) επηρεάζει τόσο το ίδιο το παιδί όσο και τους γονείς και την ευρύτερη οικογένειά του. Στην περίπτωση της Marlene van Gansewinkel, που γεννήθηκε χωρίς αριστερό χέρι από τον αγκώνα και κάτω, καθώς και χωρίς πέλμα και αστράγαλο στο δεξί πόδι, οι γονείς έβλεπαν μόνο ένα όμορφο μωρό γεμάτο απεριόριστες δυνατότητες.  Αυτή ακριβώς η θετική αντιμετώπιση ώθησε τη Marlene προς την επιτυχία στον χώρο του αθλητισμού.

«Οι γονείς μου έλεγαν ότι μπορούσα να κάνω τα πάντα. Οι ίδιοι λένε ότι, ήδη από νήπιο, φώναζα: «Η Marlene θα τα καταφέρει, αρκεί να εξασκηθεί!»

Μετά από διάφορες επεμβάσεις κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής της, το μη ανεπτυγμένο δάχτυλο στο πόδι της Marlene αφαιρέθηκε, ενώ τα δάχτυλα του δεξιού της χεριού διαχωρίστηκαν το ένα από το άλλο.  Έμαθε να μπουσουλάει με προσθετικό μέλος σε ηλικία 1,5 έτους.  Αργότερα, σε ηλικία 8 ετών, υποβλήθηκε σε σοβαρή επέμβαση στο αριστερό πόδι για την ένωση κνήμης και περόνης, ώστε η Marlene να μπορεί να περπατήσει καλά με προσθετικό μέλος.  Καθώς μεγάλωνε, απολάμβανε την ύπαιθρο και δοκίμασε πολλά αθλήματα, πριν τελικά γραφτεί σε μια ποδοσφαιρική ομάδα κοριτσιών.

«Ήθελα να κάνω τα αθλήματα που έκαναν και οι συμμαθητές μου.»

Όταν έλαβε μέρος σε μια ημερίδα για νέους αθλητές με αναπηρία που είχε οργανώσει η Ολλανδική Ολυμπιακή Επιτροπή - Ολλανδική Αθλητική Ομοσπονδία (NOC-NSF), εντυπωσίασε γρήγορα το προπονητικό προσωπικό με την ταχύτητα και τη δύναμή της.  Την ίδια κιόλας μέρα, δέχτηκε πρόταση για να μπει στην Εθνική Παραολυμπιακή Ομάδα της Ολλανδίας.  Ήταν 17 ετών.

Μετά από μήνες προπόνησης με το καθημερινό προσθετικό της μέλος, απέκτησε τη δική της εξατομικευμένη λεπίδα τρεξίματος και αισθάνθηκε αμέσως τη διαφορά. 

«Ήταν υπέροχα, δεν είχα αισθανθεί ποτέ ξανά έτσι.»

Η Marlene προπονήθηκε μόλις μία εβδομάδα πριν κερδίσει τον πρώτο της αγώνα.  Είχε ήδη μπει στον δρόμο της επιτυχίας.  Δύο μήνες αφού απέκτησε τη λεπίδα τρεξίματος, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στα 100 μέτρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Λυών, όπου κατατάχθηκε έβδομη, με προσωπικό ρεκόρ 14,32 δευτερόλεπτα.  Οι επιτυχίες της θα περιλάμβαναν πολλά μετάλλια, εθνικά ρεκόρ και παγκόσμια πρωταθλήματα. Στο Γκραν Πρι του 2019 στο Nottwil της Ελβετίας, σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ στην κατηγορία T64 των 100 μέτρων.

Σήμερα, φορώντας το Cheetah Xtreme, η Marlene προετοιμάζεται για το επόμενο χρυσό μετάλλιο.

«Έχω βελτιωθεί σε όλους τους τομείς, προσωπικά, ακαδημαϊκά. Έχω βρει τη θέση μου και είμαι πιο χαρούμενη.»