Δρομέας αντοχής.  Δρομέας ταχύτητας.  Ομιλητής προσωπικής ανάπτυξης. Μέντορας.  Πρόεδρος και ιδρύτρια της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Limb-it-less Creations Inc. Παραολυμπιονίκης.

Τα περισσότερα 11χρονα παιδιά ασχολούνται με την οικογένεια, τους φίλους και την προσαρμογή στο σχολείο.  Αυτό ίσχυε σίγουρα για την εξωστρεφή και κοινωνική Femita Ayanbeku, που ζούσε με την 9μελή οικογένειά της.  Σύντομα, ωστόσο, θα άφηνε πίσω τις τυπικές ανησυχίες μιας προέφηβης, όταν ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα σχεδόν της κόστισε τη ζωή.

Βρισκόταν στο πίσω κάθισμα ενός στέισον βάγκον, όταν ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματος.  Η Femita εκτοξεύθηκε ακαριαία από το αυτοκίνητο.   Όταν εντοπίστηκε στον τόπο του ατυχήματος, δεν ανέπνεε.  Αφού μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, οι γιατροί αντιλήφθηκαν ότι η βλάβη στο πόδι της ήταν πολύ σοβαρή και υπήρχε κίνδυνος να διακόψει την κυκλοφορία του αίματος στο υπόλοιπο σώμα.  Η απόφαση ήταν ζήτημα ημερών: θα έσωζαν το πόδι ή τη ζωή της.  Όταν συνήλθε, η Femita συνειδητοποίησε ότι το πόδι της είχε ακρωτηριαστεί.

«Ήμουν μόλις 11 χρονών, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μου ήταν εντελώς μπερδεμένα.  Σκεφτόμουν μόνο τι θα έλεγαν οι φίλοι μου.  Τι θα έλεγαν όλοι όταν θα επέστρεφα στο σχολείο, με ένα ολόκληρο μέρος του σώματός μου να λείπει.»

Αλλά αυτές οι σκέψεις δεν κράτησαν πολύ.  Όταν είδε την έντονη ανησυχία των γονιών της, η Femita αποφάσισε να διατηρήσει τη θετική της διάθεση.  Η αποκατάσταση άρχισε σχεδόν αμέσως.  Μέσα σε δύο μήνες, είχε ήδη επιστρέψει στο σχολείο.  Η μετάβαση από το αμαξίδιο στο προσθετικό μέλος τής επέτρεψε να συνεχίσει κανονικά τη ζωή της.  Ενώ όμως της άρεσε να παίζει μπάσκετ, το προσθετικό της μέλος δεν ήταν κατάλληλο για αθλητισμό και την πονούσε.  Θα περνούσαν χρόνια μέχρι να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. 

Κατά την επίσκεψή της σε μια κλινική κινητικότητας της Össur για άτομα με ακρωτηριασμό, η Femita δοκίμασε για πρώτη φορά την προσθετική λεπίδα τρεξίματος. Εκείνη την ημέρα, ένιωσε ανανεωμένη.

«Το ένιωθα τόσο φυσικό. Δεν ήθελα να το αποχωριστώ!»

Ίδρυσε τη μη κερδοσκοπική οργάνωση «Limb-it-less Creations» για την υποστήριξη άλλων ατόμων με ακρωτηριασμό και, αργότερα, απέκτησε τη δική της λεπίδα τρεξίματος της Össur. Η αγάπη της για το τρέξιμο πυροδοτήθηκε από τη γνωριμία της με τον Παραολυμπιονίκη Jerome Singleton και τον Sherman Hart, πρώην προπονητή στίβου επί σειρά ετών στο πανεπιστήμιο Northeastern.

Το ταλέντο της ήταν εμφανές. Όμως η σπάνια επαγγελματική της δεοντολογία ήταν αυτή που έκανε τον προπονητή της να επιμείνει για την αγωνιστική της ενασχόληση με το τρέξιμο.  Η Femita συνέχισε να προπονείται και κέρδισε μια θέση στην εθνική ομάδα των Η.Π.Α. Μέσα σε 6 μήνες, έγινε πρωταθλήτρια Η.Π.Α. στα 100 μέτρα και στη συνέχεια εκπροσώπησε τη χώρα της στους Παραολυμπιακούς του Ρίο το 2016 και ξανά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2017.  Το πιο πρόσφατο επίτευγμά της είναι το χάλκινο μετάλλιο που κέρδισε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ντουμπάι το 2019. Με περηφάνια και αποφασιστικότητα, η Femita θα συνεχίσει να αγωνίζεται φορώντας το Cheetah Xtreme της Össur.