De rol van sport tijdens het revalidatieproces
3 maanden. Dat is de tijd die ik in het ziekenhuis verbleef. Daarna ook nog 3 maanden in het revalidatiecentrum. Overleven, aansterken, opereren, amputeren en vervolgens revalideren. Sport is voor mij altijd iets geweest waar ik erg van genoot. Fysiek hard werken was mij niet vreemd. In het revalidatieproces keek ik vaak erg uit naar de fysio momenten. Dan had ik het gevoel dat ik écht aan het werk ging en daar uiteindelijk beter van zou worden. De fysieke verandering van valide naar gehandicapt was namelijk de grootste verandering en dus ook hetgeen waar ik het meeste aan wilde werken. Fysieke training stond voor mij centraal. Zodra ik ook maar enigszins kon, wilde ik weer sporten. Maar té snel té hard van stapel lopen levert je niks op.
De vooruitgang is niet iedere dag zichtbaar
Laat ik eerlijk zijn, topsport en revalideren zijn beide activiteiten die een lange adem nodig hebben. Daar heb ik nu nog steeds mee te maken. Je gaat namelijk niet letterlijk elke dag vooruit. Het gaat eerder per week, of vaak zelfs per maand. Dat kan soms frustrerend zijn. Ik leef namelijk heel erg voor de momenten dat ik voel dat ik vooruit ben gegaan. Ik moest heel erg leren om niet mezelf elke dag naast de meetlat te leggen, maar juist per maand terug te kijken naar hoe ik er een maand geleden voor stond. Dan ga je pas de grote verschillen zien! Daardoor bleef ik gemotiveerd!
“Het mooiste van kunnen sporten tijdens je revalidatieproces vond ik dat ‘sport’ de focus heeft en niet ‘revalideren’. Dat klinkt en voelt toch een stuk leuker en positiever.”
Fleur Jong
Sport was en is voor mij nog steeds een middel om beter met mijn protheses om te gaan. Ik word fitter en vaardiger, waardoor ik ook meer zelfvertrouwen krijg. Sporten zorgde ervoor dat ik op een leuke en uitdagende manier bezig was en kon blijven. In de sport kun je altijd weer een stapje meer en een stapje beter en dan kun je zover doortrekken als dat jij wilt! Maar let wel op... put jezelf niet uit en leer je grenzen kennen. Ik geloof dat mensen veel meer kunnen dan ze denken, maar die grenzen worden wel langzaam verlegd en niet in 1 training. Lange adem. Ik ben ook wel eens te ver gegaan, en soms nog steeds. Net iets te moe, wondje op je stomp en toch stug doorgaan. Laat jezelf niet verleiden. Sporten moet fijn en leuk blijven.
“Rust is een ongekend belangrijk element en onderdeel van zowel je revalidatieproces als je sportschema! Moeilijk... ik weet het, maar super belangrijk!”
Fleur Jong
Over de blogger
Fleur Jong
Fleur Jong (1995) verloor beide onderbenen en 8 vingerkootjes door een bacteriële bloedinfectie toen ze 17 jaar oud was. Binnen 24 uur zag het leven er ineens heel anders uit, maar gelukkig lacht het leven haar nu niet minder toe. Ze doet aan topsport, studeert en staat stevig in haar vele paar schoenen op haar protheses. "Ik weet niet hoe mijn leven eruit had gezien als dit niet was gebeurd, maar wat ik wel weet is dat ik nu gelukkig ben. Dan doet de rest er niet meer toe. Ik heb een enorm leuk leven!"
Prothesen: Pro Flex XC, Pro Flex Align, Cheetah Xtend, Össur Iceform Sleeves.