Fleur Jong

Track and Field

“Moją misją jest pokazanie, że upośledzenie nie musi być ograniczeniem. Możesz zrobić o wiele więcej, niż myślisz.”

Bieżaczka. Sprinterka. Skoczkini w dal. Filantropka. Rekordzistka świata. Paraolimpijka.

Wczesne objawy szoku toksycznego przypominają wirusa grypy. Ale wraz z uwalnianiem się toksyn do krwiobiegu i rozprzestrzenianiem się po narządach, choroba może szybko stać się śmiertelna. Tak było w przypadku 17-letniej Holenderki, entuzjastki sportu, Fleur Jong, która w ciągu 24 godzin od zachorowania straciła prawą stopę, połowę lewej stopy, piętę i połowę ośmiu palców.

„Wróciłam ze szkoły do domu z czymś, co wydawało mi się grypą. Mniej niż 24 godziny później trafiłam do szpitala, a lekarze zrobili wszystko, aby mnie utrzymać przy życiu.”

Otoczona wspierającą siecią rodziny, przyjaciół i doświadczonego protetyka, Fleur szybko przystąpiła do rekonwalescencji i rehabilitacji. Wróciła do szkoły i starała się dostosować. Wkrótce potem holenderska sprinterka paraolimpijka Marlou van Rhijn zaprosiła ją na dzień talentów dla para-sportowców. Fleur wypróbowała różne sporty paraolimpijskie, ale bolesne było dla niej dostosowanie się protezy do częściowej lewej stopy. Była zdecydowana wrócić do aktywnego stylu życia. Rok po chorobie podjęła „najważniejszą i najlepszą decyzję” – amputację pozostałej części lewej stopy. Efektem miała być nowa, lepiej dopasowana proteza. Cztery miesiące później rozpoczęła treningi z krajową kadrą paraolimpijską.

„Po tym, jak straciłam nogi, szukałam nowego sportu, dzięki któremu mogłabym poprawić swoje zdrowie i jak najlepiej wykorzystać nową sytuację. Lekkoatletyka dała mi wiele ogólnych umiejętności i każdego dnia stawiała przede mną wyzwania. Szybko się w niej zakochałam.”

Po założeniu ostrzy do biegu (Cheetah Xtreme) Fleur rozpoczęła treningi w pełnym wymiarze. Trzy lata po zachorowaniu zdobyła brązowy medal w biegu na 200 metrów T44 na Mistrzostwach Świata w Doha w Katarze w 2015 roku. Później zajęła czwarte miejsce w tej samej konkurencji na Mistrzostwach Świata w Londynie w Anglii w 2017 roku.

Sukces ją napędzał. Zachęcana przez koleżanki z drużyny i sztab szkoleniowy rozszerzyła treningi o skok w dal.

“Wyglądało to tak niebezpiecznie… ale w końcu spróbowałam i zakochałam się w tym. Teraz nie mogę żyć bez skoku w dal. Sprint to moja pierwsza miłość, ale skok w dal to moja najnowsza.”

Pr przełomie w karierze Fleur doszło podczas dwudniowego World Para Athletics Grand Prix w Paryżu w 2019 roku. Najpierw pobiła rekord świata kobiet w biegu na 100 metrów T62, a następnie jeszcze bardziej go poprawiła w finale, zdobywając złoty medal z czasem 13,16 sekundy. Drugiego dnia zawodów poszybowała na 5,21 m w skoku w dal T62, niszcząc kolejny rekord świata i zdobywając drugie złoto.

„Nigdy nie wątpiłam, że znów stanę na nogi, ale w jaki sposób to się stanie było niespodzianką i to miłą niespodzianką!”

Fakty

Narodowość

The Netherlands

Klasa konkurencyjna

T62

Amputacja

BK Bilateral

Najważniejsze wydarzenia

100m, 200m, Long Jump