Met de Juiste Mindset Kun je Veel Bereiken
Mijn ouders zijn er altijd voor mij geweest. Ik ben het 2e kind in een gezin van 4 kinderen, en ik ben de enige met congenitale adactylie van mijn linkerhand. Ondanks dat hebben mijn ouders mij altijd hetzelfde behandeld als mijn broers en zusssen. Voor hen waren wij allemaal gelijk. Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit medelijden hebben gehad met mij. Ik besef me nu pas dat dit mij gevormd heeft tot wie ik ben.
“Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit medelijden hebben gehad met mij. Ik besef me nu pas dat dit mij gevormd heeft tot wie ik ben.”
Sabine Vranckx
Mijn moeder zei altijd: “Ik kan dat niet, bestaat niet. Ik moet dat kunnen. Of het nou moeilijk of makkelijk gaat.” Ik moet nog regelmatig aan deze woorden denken. Bijvoorbeeld toen ik besloot om opnieuw te gaan studeren. Ik hoorde soms mensen zeggen dat het niet haalbaar was, zeker niet met twee kleine kinderen. Deze woorden motiveerden mij alleen maar meer, want “Ik kan dat niet, bestaat niet. Ik moet dat kunnen. Of het nou moeilijk of makkelijk gaat.” Uiteindelijk heb ik bewezen dat ik het wel kon. Mede dankzij de steun van mijn familie en vrienden. Zij stonden altijd klaar om de kinderen op te vangen, om een keer te wassen en te strijken en om mij moed in te spreken als ik het moeilijk had.
“Uiteindelijk is het niet onze fysieke beperking die ons definieert, maar wel de manier waarop we ermee omgaan.”
Sabine Vranckx
Sinds 2017 heb ik een bionische hand. Hiermee kon ik al vrij snel de vanzelfsprekende dingen doen, zoals een glas vastpakken. Door me vast te houden aan de minset die mijn moeder me heeft bijgebracht kan ik inmiddels ook minder vanzelfsprekende dingen doen, zoals breien, haken en een paardenstaart maken. Ik hoop dat ik mijn mindset ook heb doorgegeven aan mijn twee dochters en dat ik deze later ook door kan geven aan mijn kleinkinderen. Met de juiste mindset kan je immers veel bereiken.
In 1992 leerde ik mijn man kennen. Net zoals mijn ouders heeft hij sindsdien altijd klaargestaan voor mij. Toen ik hem met een klein hartje vertelde over mijn hand, zei hij: “Al had je een houten been ...” Die woorden gaven en geven mij kracht. Ze laten zien dat mijn fysieke beperking niets verandert aan de persoon die ik ben.
Uiteindelijk is het niet onze fysieke beperking die ons definieert, maar wel de manier waarop we ermee omgaan.
Over de blogger
Sabine Vranckx
Sabine is geboren met congenitale adactylie van haar linkerhand. Dat betekent dat ze aan één hand delen van haar vingers mist. Als kind werd ze regelmatig gepest en daarom verstopte ze haar hand in het openbaar. Het was pas later, in 2017 toen zij haar eerste i-Digits kreeg, dat ze besefte dat dat niet hoeft. Nu is ze trots op zichzelf, mét prothesehand.